Λακαριέρ, Ζακ

(Jacques Lacarrierre, Λιμόζ 1925 –). Γάλλος συγγραφέας και νεοελληνιστής. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου μελέτησε κλασική φιλολογία και στη συνέχεια επισκέφθηκε την Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή. Ο πολιτισμός και η ιστορία αυτών των τόπων στιγμάτισαν το έργο του, στο οποίο είναι διάχυτη η βαθιά αγάπη και ο θαυμασμός γι’ αυτές τις περιοχές, σε συνδυασμό με μια διάθεση στοχασμού και ιστορικής αναφοράς. Ανάμεσα στα πιο αξιόλογα πεζά κείμενά του συγκαταλέγονται: Οι γνωστικοί (1974), Οι ένθεοι (1975), Το ελληνικό καλοκαίρι (1976), Οδοιπορώντας (1977), Μαρία η Αιγυπτία (1983) και Ερωτικό λεξικό της Ελλάδας (2002). Το πάθος του για τον ελληνικό πολιτισμό τον οδήγησε και στον χώρο της μετάφρασης Ελλήνων ποιητών και πεζογράφων (Οδυσσέας Ελύτης, Γιώργος Σεφέρης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Κώστας Ταχτσής, Βασίλης Βασιλικός, Τίτος Πατρίκιος κ.ά.). Ένα σημαντικό τμήμα του έργου του είναι αφιερωμένο στην ιστορία των θρησκειών και σε ζητήματα σχετικά με τη γλώσσα και τον πολιτισμό των λαών της Ανατολής.